3 روز تا تولد کولوچه عسلی

چند روز پیش ارمیا داشت عکسهای عروسیمون رو نگاه می کرد. گفت: مامان من و ایلمان بازی می کردیم؟ چرا نیستیم؟

گفتم تو و ایلمانی پیش فرشته ها توی آسمونها بازی می کردین و وقتی که مامان عروس شد و بابا هم داماد. خدا گفت: ارمیا بدو برو پیش مامان و بابا که خیلی دلشون می خواد تو بری پیششون. بعد هم تو اومدی تو دل مامان و بعد هم به دنیا اومدی ، بعد از اون هم خدا به ایلمان گفت: بدو برو پیش ارمیا که حوصله ش سر رفته و داداشی می خواد تا باهاش بازی کنه. ایلمان هم بدو بدو اومد تو دل مامان و بعد هم امد خونمون.

این چیزها رو که داشتم براش می گفتم: چنان خوشحال بود که با چشمهای گرد به من نگاه می کرد و گوش می کرد.

حالا شنبه 14 دی ماه، 3 ساله میشه و چه روزهای خوشی رو برامون به ارمغان آورده. خدا رو شکـــــــــــر.

قرار بود تولد ارمیا و ایلمان رو توی یک روز بگیریم ، ولی نظرمون عوض شد. البته نظر همسری عوض شد. وگرنه من که آماده آماده بودم و داشتم تدارک هم می دیدم. 

همسری میگه سال بعد که ایلمان هم بزرگ تر شده بهتره. راحت تریم. نمی دونم. من هم با کلی فکر و بالا و پایین کردن قبول کردم.

کولوچه های خوشگل من انشاءاله سال بعد جبران می کنیم.

 این هم کولوچه من با کوله جدید مهدش.( بعد از مهد مامانی میره دنبالش و می بره خونشون تا من برم دنبالش و توی عکس های بعدی داریم از خونه مامانی برمی گردیم. )