ღ کولوچه های مامان ღ

یادش بخیـــــــــــــــر. 4 سال پیش، یه همچین روزی کولوچه عسلی من زمینی شد. با اومدنش برکت و نعمت بارون از آسمون اومد و کلی بارون بارید. پا قدم کولوچه م پر از خیر و برکت بود. هنوز تصمیم نگرفتیم که جشن بگیریم یا نه، البته جشن خودمونی رو که حتما داریم. ولی اگر قرار بر مهمونی جشن تولد باشه آخر هفته این مهمونی رو برگزار می کنیم. در هر صورت ایشالله که پسرکم همیشه در تمام طول عمرش شاد و خندون باشه و عاقبت بخیر بشه و به قول خودش خلبان بشه. این هم تبریک نی نی وبلاگ به ارمیا. ارمیا در زمان فسقل بودنش ...

یه روز دیدم توی مهد اطلاعیه زدن که برای عکسهای پاییزه و زمستانه و شب یلدای بچه ها ثبت نام کنید، من خیلی عکس العمل نشون ندادم. چون عید که عکس می انداختن ارمیا خیلی استقبال نکرد و ترسیدم اذیت بشه. بنابراین ثبت نام نکردم. از طرفی هم، تازه با ایلمان و پرهام توی آتلیه عکس گرفته بود و ... بعد از 2 هفته معاون مهد گفت: مامان ارمیا بیا عکسهای ارمیا رو انتخاب کن. من هم با اطمینان گفتم که ارمیا عکس نگرفته. فردای اون روز هم باز از اونها اصرار و از من امتناع. خلاصه رفتم توی دفتر مهد و دیدم بلـــــــــــه، کولوچه خوشمزه من چه ژستها که نگرفته. باورم نمیشد. خلاصه با خوشحالی عکسهاش رو انتخاب کردم برای چاپ. اگر می دونستم ایلمان رو هم برای عکس می بردم...

خوب از روز 28 صفر شروع می کنم که عزیز جون برای ظهر آش نذری داشت و ابتدا رفتیم سر دیگ آش و بعد هم رفتیم خونه دایی رضای گل خودم برای ناهار نذری. بعد از ظهر باز برگشتیم خونه عزیز تا ببینیم چه کار می کنه. دیدیم تنهاست. تازه فهمیدم که اون شب شب یلداست. اصلا یادم نبود. بنابراین به همراه عمه کولوچه ها و عمو حسن و عمو کریم تصمیم گرفتیم شب بمونیم خونه عزیز و دور هم باشیم. ما هم سریع رفتیم تا یه چیزی برای اون شب تهیه کنیم و چون 3 دی تولد همسر مهربون هم بود یه کیک گرفتیم و مقداری شیرینی و برگشتیم. عمه در حال تهیه کدوی شب چله پسر عمه در حال چیدن میوه و برش دادن انارها بود و کولوچه ها نگاه می کردن عمه داشت هندوانه رو آما...

همیشه بابایی موهای ایلمان رو خودش کوتاه می کرد. دیگه گفتیم بزرگ شده و باید بره آرایشگاه. موهای ارمیا هم خیلی بلند شده بود. ارمیا عادت کرده و با مامان میاد آرایشگاه و خاله الهام موهاشو کوتاه می کنه. اصلا آرایشگاه مردانه نمیره که نمیره. بنابراین هر دوشون رو روز دوشنبه 24/9/93 بردم تا موهاشون رو کوتاه کنن. فکر می کردم اول ارمیا بنشینه ولی اول ایلمان نشست و کمی هم از اسباب بازیهای کیان جان دادیم بهش و موهاش رو خاله مهربون کوتاه کرد. بعد هم ارمیا و ... هر دو شدن یه پارچه آقا. بابایی که از سر کار اومد و دید کلی ذوق کرد و متعجب که چطور هر دو رو بردی و نشستن وموهاشون رو کوتاه کردن. خوب دیگه آقای پدر ما اینیم دیگه. ...

دیروز توی آشپزخونه بودم و حس کردم صدای کولوچه هام نمیاد. به قول خواهرم که میگه هر وقت صدای بچه ها نمیاد بدون دارن یه خرابکاری می کنن و یه دسته گلی به آب میدن. خلاصه رفتم دیدم زیر میز غذا خوری نشستن و به به. رژ من بیچاره رو برداشتن حسابی به خودشون رسیدن. اگر دختر بودن چه کار می کردن. امان امان که هر چی رژ داشتم به نوبت توسط این ووروجک ها منهدم شده. من کسی بودم که انواع رنگها رو داشتم. اما الان یه دونه هم به زور دارم. البته اصلا اهل آرایشهای زیاد نیستم. فقط دوست داشتم داشته باشم. یه چیزی هم ارمیا قایم کرده بود که دیدم دستمال مرطوبه و می خوان مثلا آثار جرم رو پاک کنن. راستی این هم کاردستی بابا...

از روز چهار شنبه 5/8/93 دیگه مجبور شدم به طور ضربتی که اصلا هم دلم نمی خواست، ایلمان رو از شیر بگیرم. ولی چون زمینه ذهنی داشت خیلی اذیت نکرد و شبها کمی گریه می کنه که به به می خواد، بعد که میبینه چاره ای نداره توی بغلم خوابش می بره. دیروز عروسکهاش رو آورده بود و  مثلا با زبون اونها گریه می کرد و به من می گفت نی نی خوابش میاد بیا به بده بخوابه. بهش گفتم آخه به به اوخ شده. گفت خوب بغلش کن بهش آب بده بعد بخوابه. خودش تا میاد بگه به به، یه دفعه حرفش رو عوض می کنه و میگه آب بده. طفلکی. دلم برای شیر خوردنش تنگ میشه. گاهی آدم مجبور میشه از روشهایی که خوشش نمیاد استفاده کنه. ولی واقعا شبها چون شیر نمی خوره بهتر می خوابه. خدا رو شکر....

الان درست 6 روزه که ایلمان رو نصفه و نیمه از شیر گرفتم و فقط شبها موقع خواب بهش شیر میدم. طی روز میاد طرفم و خودش میگه : مامان به به تلخ شده؟ اه اه . بعد به ارمیا هم میگه: داداش به به مامان اخه نخوری دهنت تلخ میشه. گاهی فقط دوست داره به به مامان رو نگاه کنه. انگار داره باهاش وداع می کنه.  الهی بگردم. طفلی نی نیا. چقدر سخته دل کندن از چیزی که از بدو تولد بهش انس گرفتی و حالا باید رهاش کنی. دیروز تلفنی به خاله می گفت: خاله به به مامان تلخ شده. خاله گفت: پس مرد شدی. ایلمان هم در جواب گفت بله که مرد شدم. ولی امان امان که شبها دیگه مرد نیست و انقدر نق میزنه تا بالاخره با شیر خوردن خوابش ببره. یک شب می خواستم عادت...

توی این قسمت مدیر سایت تولد ایلمان رو تبریک گفتن و نوشتن:  ایلمان کولوچه مربایی 2 سالگیت مبارک امروز شنبه 24 آبان 93 تولد کولوچه مربایی مامانه. واقعا یادش بخیر و خدا رو هزاران بار شکــــــــــــر که این فرشته کوچولوی شیطون بلا رو نصیب ما کرده و داداش ارمیا شده. همونطور که توی قسمت سن نی نی مشخصه ارمیا درست 1 سال و 10 ماه و 10 روز از ایلمان بزرگ تره. دیروز با همسری تصمیم گرفتیم تا یه مهمونی به مناسبت تولد فسقلمون بدیم. ضربتی مهمونهامون رو دعوت کردیم و رفتیم کیک گرفتیم و قرار شد تا به همراه مهمونهای عزیزمون ( اقاجون و مامانی و دایی مهدی و دایی مرتضی_ عزیز جون_ عمو حسن ...

وقتی که رفتیم مشهد با خواهری تصمیم گرفتیم بچه ها رو ببریم آتلیه و ازشون عکس 3 نفری بندازیم. ایلمان بلا که همش وول می زد و نتونستیم عکس 3 نفره بگیریم. از روی عکسها عکس گرفتم به خاطر همین خیلی خوب نشده. خانم عکاس خسیس فایل عکسها رو نداد. ( ایلمان قرار بود توی این عکس وسط باشه و همش فرار می کرد. یه ماشین اونجا پیدا کرده بود و با اون بازی می کرد ) این عکس جوجه هامو روی تخته شاسی بزرگ چاپ کردیم این عکس رو هم نزدیک حرم امام رضا (ع) گرفتیم راستی شنبه 24 آبانه و تولد 2 سالگی ایلمان ناناز مامان. شاید یه تولد خودمونی بگیریم به خاطر ماه محرم و روز تولد ارمیا برای هردوشو...

 صبح تاسوعا  بابایی رفته بود و برای نذر عزیز ببعی خریده بود. ساعت 11 بود که فکر می کردم تا اونموقع دیگه ببعی بیچاره قربونی شده. امیر حسین برامون نذری آورد و گفت که هنوز ببعی زنده ست. من هم بچه ها رو آماده کردم و بردم تا کمی با ببعی بازی کنن. چه بارونی هم میومد. عصر تاسوعا مامانی دیگ حلیم رو بار گذاشت، ایلمان مامان از روز قبل سرما خورده بود و همش بی قرار بود و من نتونستم مثل همیشه برم پای دیگ. ولی برای همه دعا کردم. چند تا عکس هم دایی مرتضی از ارمیا موقع هم زدن حلیم انداخته که هر وقت گرفتم توی همین پست اضافه می کنم. بعد از پخش کردن حلیم با بچه ها ( سارا، علی، پرهام و ارمیا و ایلمان ) رفتیم تا بچه ها...