کولوچه و خرید

ارمیا خیلی از اینکه توی فروشگاه ها و پاساژها سیر و سیاحت کنه لذت می بره و کلی آزادانه برای خودش قدم می زنه و باید از لابلای لباس ها و اسباب بازی ها بیرون بکشیمش. خوشبختانه عادت بد بعضی از بچه ها رو نداره که بخواد با نق و نوق چیزی براش بخریم. اگر خوراکی یا اسباب بازی ببینه نشون می ده ولی اصراری نداره. بیشتر دوست داره بگرده و همه چیز رو معاینه کنه.

یکی از تفریح های ارمیا هم شده فروشگاه شهروند شهرری و یا فروشگاه یاس توی هفت تیر، که فروشگاه بزرگیه و چندین طبقه داره.

تازه یاد گرفته که راحت بره روی پله برقی و بعد خیلی آروم هم پاش رو بگذاره بیرون. همش هم اشاره می کنه که بریم پله برقی سوار شیم.

یه چیز جالب اینکه وقتی آماده میشیم بریم بیرون، کفشهاشو  که پاش می کنیم، واکس رو برمی داره و شروع می کنه به تمیز کردن کردن اونها . بلا هر کاری می کنیم رو با دقت تقلید می کنه. تازه گاهی می بینم که داره واکس رو به شلوارش هم می ماله که من سریع وارد عمل میشم و ازش می گیرم . نمی دونم چرا فکر کرده اینطوری شلوارش هم قشنگ میشه.

راستی فکر کنم توی این عکس کولوچه مربایی مامان هم توی دلم معلوم باشه. فعلا به این عکسش اکتفا می کنیم تا ایشالله به دنیا بیاد و عکس هاش رو بگذارم. ( کولوچه عسلی رو ببینین همچین به لباس ها دست می زنه که انگار چقدر جنس شناسه.)

باید امتحانش کنم ببینم جنسش خوبه یا نه.

خوب راه میره ؟!   

می تونم اون رو بردارم ببینم چیه؟

این چیه مامان؟

برم بالا و  طبقه پایین رو یه نگاهی بندازم ببینم چه خبره.