تقلید

این روزها هر کاری ارمیا می کنه ایلمان هم باید اون کار رو انجام بده و اگر این کار رو نکنه جا می مونه والا. ارمیا همش میره بالای اوپن میشینه و ایلمان هم با ناراحتی اشاره می کنه که باید بره اون بالا. وقتی توی بغله چنان خودش رو به طرف اوپن می کشونه تا بره اونجا بشینه و بازی کنه و البته با ادویه جات.

وقتی ایلمان توی بغلمه و دارم دستم رو می شورم، اون هم مثل من خودش رو از توی بغلم آویزون می کنه تا دستش برسه به آب و مثل من دستش رو بشوره.

ارمیا که می خواد نقاشی کنه، اون هم باید نقاشی کنه. خلاصه که خیلی با نمک شده جوجه بلا.

دیروز ارمیا داشت کشمش می خورد و به ایلمان هم می داد، بعد که دید ایلمان می خواد به هم بریزه، رفت و مثل گنجشک ها پرید روی اوپن.

این از ایلمان. ارمیا هم گوشی رو برمی داره و مثلا با دوستش صحبت می کنه و از آقا جونم هم یاد گرفته و می گه: سلام. خوبی؟ سلامتی؟ زنده باشی ایشالله و ...

تا ارمیا می خواد بخوابه، ایلمان میاد و می پره توی جای ارمیا. ( ارمیا اول توی پذیرایی می خوابه و خوابش که می بره می گذاریمش توی تختش.) ارمیا هم میگه من می خوام اسابم.( الف با کسره). بعد ایلمان رو به زور بلندش می کنیم و بعد ارمیا که می خوابه ایلمان هم میره روی شکم ارمیا سرش رو می گذاره و لم میده به داداشی و تلویزیون نگاه می کنه.

معمولا هر روز ارمیا می گه مامان من و ایلمان نی نی شیر خطرناکیم. من هم که میگم : باشه مامان، منو نخورین ها. بعد می گه: مامان تو هم مامان شیری؟ می گم : بله و الان می خورمتون و بعد حسابی می خورمشون.

گاهی هم می گه مامان من و ایلمان ماهی هستیم و گاهی میمون و هاپو و  ...

دیروز بهش می گم ، ارمیا تو خوشگل کی هستی: می گه من خوشگل ایلمانم.

می گم ایلمان خوشگل کیه: می گه ایلمان خوشگل منه. اون وقت مامان این وسط چه کاره ست نمی دونم.

چند تا عکس هم از شیطونی هاشون:

تادیدن بابایی نشسته توی ماشین و پاهاش بیرونه، رفتن بابایی رو له کنن.

ایلمان پا به فرار و ارمیا داره ادامه میده

هنوز ماشین بیرون نرفته، ایلمان رفته بود در پارکینگ رو داشت می بست

توی عکس های بالا داشتیم می رفتیم جشن خداحافظی یکی از دوستان صمیمی من که دوشنبه رفت آلمان برای ادامه تحصیل. خیلی دلم براش تنگ میشه.